Nederlandse Gebarentaal In gebaren: Nederlands + Gebaren + T.AA.L | ||||
---|---|---|---|---|
Gebruikt in | Nederland | |||
Gebruikers | 60 000 (2019) | |||
Rang | onbekend | |||
Taalfamilie | Gebarentaal
| |||
Dialecten | Gerelateerd aan de doveninstituten van:
| |||
Alfabet | Handalfabet Nederlandse gebarentaal | |||
Officiële status | ||||
Officieel in | ||||
Taalorganisatie | Nederlands Gebarencentrum | |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-1 | - | |||
ISO 639-2 | - | |||
ISO 639-3 | dse | |||
|
De Nederlandse Gebarentaal (NGT) is een gebarentaal die in Nederland wordt gebruikt in de communicatie onder doven en tussen doven en horenden. Sinds 1 juli 2021[1] is de Nederlandse Gebarentaal een erkende taal van Nederland, krachtens de Wet erkenning Nederlandse Gebarentaal.[2]
Het is onduidelijk hoeveel mensen Nederlandse Gebarentaal gebruiken, omdat dit niet centraal wordt bijgehouden. De European Union of the Deaf schat dat er zo'n 15.000 dove gebaarders van NGT zijn.[3] De totale groep van gebruikers van NGT, inclusief vroegdoven, laatdoven, slechthorenden, doofblinden en horenden, wordt geschat op zo'n 60.000 mensen.[4] De mate van taalbeheersing varieert sterk in deze groep.
Hoewel er in Nederland en Vlaanderen dezelfde gesproken taal wordt gebruikt (het Nederlands), verschilt de Nederlandse Gebarentaal (NGT) van de Vlaamse Gebarentaal (VGT). Ze hebben wel de Oude Franse Gebarentaal van eind 18e eeuw als gemeenschappelijke voorouder, maar zijn in de 200 jaar daarna uit elkaar gegroeid, zodat gebruikers ervan elkaar tegenwoordig moeilijk kunnen begrijpen.[5]
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam :0
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam :1