Elk mens is uniek.Grafiek van een normale verdeling; iedere band heeft een breedte van 1 standaardafwijking.
Neurodiversiteit omvat de verscheidenheid en variatie van de neurologische, cognitieve en psychologische ontwikkeling van mensen, met name op het gebied van het verwerken en gebruiken van sociale, linguïstische en zintuiglijke informatie.
De term wordt soms verbonden met biodiversiteit[1] (de verscheidenheid en variatie van soorten binnen een ecosysteem en de verscheidenheid en (genetische) variatie binnen een soort) en culturele diversiteit[2] (de verscheidenheid en variatie van culturen op de wereld of binnen een specifieke regio).
Binnen het spectrum van neurodiversiteit hebben de meeste mensen een 'normale' ontwikkeling in statistische zin; ze zijn neuronormaal (afkorting NN) oftewel neurotypisch (afkorting NT; een neologisme en leenvertaling van het Engelse neurotypical, waarbij typical staat voor 'normaal').[3] Mensen met een 'afwijking' ('divergentie'[4]) van het gemiddelde noemt men wel neurodivergent[5][6] of neuro-a-typisch.[6]
↑Hartmann, Anne-Marie, Wat is neurodiversiteit?. Belangenvereniging Impuls & Woortblind (Nederland) (19 juni 2020). Gearchiveerd op 27 januari 2023. Geraadpleegd op 29 april 2023.
↑Divergeren. Van Dale Groot woordenboek van de Nederlandse taal (de 'Dikke Van Dale') (online). Geraadpleegd op 7 november 2024. “zich steeds verder van elkaar verwijderen (vooral in het tegenwoordig deelwoord) [komt ongeveer overeen met] uiteenlopen”
↑ abcLaterveer, Maartje, De toekomst is aan neurodivergente mensen. 'Stuur in godsnaam een paar dyslectici naar Schiphol' - Neurodivergent brein. NRC (16 juni 2022). Gearchiveerd op 26 juli 2022. Geraadpleegd op 26 juli 2022. “wat deskundigen een neurodivergent brein noemen. Niet alleen autisme wordt hieronder verstaan, maar ook dyslexie, dyscalculie, ADHD, ADD en, steeds vaker, hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit. (...) 'Neurocognitive specialization' is de term die ze gebruikt voor de atypische breinen die evolutionair gezien een belangrijke functie hebben. Kort samengevat komt de theorie erop neer dat gemiddelde breinen prima in staat zijn de status quo te handhaven. Maar dient zich de noodzaak tot een disruptieve verandering aan (...) dan kunnen neurodivergente breinen de vernieuwende oplossingen bedenken. (...) Steve Hatch, directeur van Facebook in Noord-Europa, stelde (...) dat bedrijven meer moeite moeten doen om steun te bieden aan arbeidskrachten die alternatieve manieren van denken hebben.”