Norma Shearer | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Portret door Ruth Harriet Louise
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Edith Norma Shearer | |||
Geboren | 10 augustus 1902 in Montreal | |||
Overleden | 12 juni 1983 in Los Angeles | |||
Land | ![]() | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1919-1942 | |||
Beroep | Actrice Model | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Edith Norma Shearer (Montreal, 10 augustus 1902 – Los Angeles, 12 juni 1983) was een Amerikaanse actrice. Ze was geboren en getogen in Canada en verhuisde in 1919 naar de Verenigde Staten. Daar brak ze door in de speelfilmindustrie en groeide ze uit tot een bekende filmster in stomme films. Na een succesvolle overgang naar de geluidsfilm was Shearer gedurende de jaren 30 een van de populairste actrices van Hollywood. Jarenlang schreven de media en het publiek over haar als modebewuste en goedverzorgde ster, die in films voornamelijk showgirls, alledaagse vrouwen of seksueel vrijgevochten vrouwen vertolkte.
Shearer was van 1927 tot en met 1936 getrouwd met de invloedrijke filmproducent Irving Thalberg en behaalde daarmee een hoge sociale positie binnen Hollywood en de filmstudio Metro-Goldwyn-Mayer in het specifiek. Haar obsessie met de eeuwige jeugd betekende voor de actrice in de jaren 40 haar ondergang: ze weigerde rollen van oudere vrouwen of moeders te spelen en raakte uiteindelijk in de vergetelheid.
Shearer bleef een belangrijk figuur in Hollywood en was verantwoordelijk voor de doorbraak van acteurs Janet Leigh en Robert Evans. Op latere leeftijd leed ze aan de ziekte van Alzheimer en uiteindelijk overleed ze op 80-jarige leeftijd aan een longontsteking. Voor haar bijdrage aan de speelfilmindustrie werd ze vereeuwigd met een ster op de Hollywood Walk of Fame. Vandaag de dag wordt ze nog steeds gevierd door cinemafeministen als "de eerste Amerikaanse actrice die het acceptabel maakte voor vrouwen om zowel single als niet maagd te zijn op het witte doek."[1]