De oorlog van Heraclianus was een kort militair conflict in 412-413, tussen de keizerlijke generaals Heraclianus en Constantius III, in een periode die bekend staat als zeer onrustig en met veel geweld. In het West-Romeinse rijk was sprake van een groot aantal opstanden en diverse groepen barbaarse volksstammen doorkruisten het rijk. Het conflict tussen Heraclianus en Constantius kan worden gezien als een van de vele schakels in de keten van gebeurtenissen, die de ondergang van het Romeinse rijk in gang zette. In het conflict bleef Constantius trouw aan de keizer en probeerde Heraclianus zelf keizer van het rijk te worden.