Papyrus 111

Papyrus 111
Papyrus 111, recto
Naam	P. Oxy. 4495
Symbool	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{111}}$
Bijbeltekst	Luc. 17,11-13; 17,22-23
Datering	AD 250.
Taal	Grieks
Vindplaats	Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie	Art, Archaeology and Ancient World Library, Oxford (Verenigd Koninkrijk)
Publicatie	W. E. H. Cockle, OP LXV (1998), pp.20-22
Grootte	[22] × [12] cm
Teksttype	Alexandrijnse tekst
Categorie	?

Papyrus 111 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{111}}$, of P. Oxy. 4495, is een fragment van een oud Grieks afschrift van het Nieuwe Testament op papyrus. Het bevat fragmenten van het Evangelie volgens Lucas 17, de verzen 11-13 en 22-23. Op grond van schrifttype wordt een ontstaan vroeg in de 3e eeuw aangenomen (Institute for New Testament Textual Research, INTF).^[1]

1. ↑ Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 76.