Pierre Lardinois | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Pierre Lardinois in 1974
| ||||
Geboren | 13 augustus 1924 Noorbeek | |||
Overleden | 16 juli 1987 Amsterdam | |||
Politieke partij | KVP | |||
Beroep | Politicus | |||
![]() belast met Landbouw | ||||
Aangetreden | 7 januari 1973 | |||
Einde termijn | 6 januari 1977 | |||
President | François-Xavier Ortoli | |||
Voorganger | Sicco Mansholt | |||
Opvolger | Henk Vredeling | |||
|
Pierre Joseph (Pierre) Lardinois (Noorbeek, 13 augustus 1924 - Amsterdam, 16 juli 1987) was een Nederlandse politicus voor de Katholieke Volkspartij (KVP). Hij trouwde in 1950 met Maria Peeters (Sint-Martens-Voeren, 15 augustus 1923 - Amersfoort, 14 juni 1982). Uit het huwelijk werden vijf kinderen geboren. Vanaf 1952 was Pierre Lardinois Rijkslandbouwconsulent in Zuidoost-Brabant en van 1960 tot 1963 landbouwattaché op de Nederlandse ambassade in Londen. In die laatste jaren was hij ook actief in het inlichtingenwerk (in een zogeheten stay-behind-organisatie[1]). In 1963 werd hij Kamerlid voor de KVP en in 1967 minister van Landbouw en Visserij in het kabinet-De Jong. Hij bleef dat in het kabinet-Biesheuvel I en Biesheuvel II tot zijn benoeming tot commissaris van de Europese Commissie per 1 januari 1973. Hij bleef dat één periode van vier jaar. Van 1 januari 1977 tot zijn pensionering per 1 september 1986 was hij voorzitter van de Hoofddirectie van de Rabobank. In die periode bezorgde hij de bank zelfvertrouwen en droeg sterk bij aan de internationalisering van de bank.