Piet van Katwijk | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Piet van Katwijk in 1971
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 27 februari 1950 | |||
Geboorteplaats | ![]() | |||
Overlijdensdatum | 24 februari 2025 | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg | |||
Ploegen | ||||
1974 1975 1976 - 1980 1981 1982 1983 |
Frisol-Flair Plastics Frisol-G.B.C. TI-Raleigh Boule d'Or Belgisch Rijwielhuis Algesal | |||
Beste prestaties | ||||
Ronde van Vlaanderen | 5e (1979) | |||
Parijs-Roubaix | 5e (1977) | |||
|
Piet van Katwijk (Oploo, 27 februari 1950 – 24 februari 2025) was een Nederlands wielrenner. Hij was beroepsrenner van 1974 tot 1983.
Hij deed mee aan de Olympische Zomerspelen 1972 in München. In de door Hennie Kuiper gewonnen wegwedstrijd eindigde hij als elfde. Van Katwijk behaalde als profrenner 32 zeges waaronder etappes in de Ronde van Zwitserland, de Ronde van België en de Acht van Chaam. Zijn favoriete wedstrijd was Gent-Wevelgem: hij eindigde enkele keren hoog in het klassement van deze wedstrijd. Van Katwijks broers Jan en Fons waren eveneens beroepsrenner, net zoals Jans zoon Alain van Katwijk.
Als jochie van 5, 6 jaar oud ging Van Katwijk achter op de fiets met zijn vader naar de Motocross der Azen, een internationale motorcrosswedstrijd in het naburige Noord-Brabantse dorp Sint Anthonis. Thuis deden de kinderen de cross na: Ze maakten een springschans en reden rondjes om de boerderij heen. Ze hadden echter te weinig geld om een crossmotor te kopen, dus werd er gefietst. Drie van de elf kinderen kregen zo de smaak te pakken dat ze gingen wielrennen. Later ging Piet van Katwijk samen met Henk van Kessel, wereldkampioen in de 50cc-klasse in 1974, conditietraining doen.[1]
Katwijk overleed op 24 februari 2025 op 74-jarige leeftijd.[2]