Eiland van Pitcairneilanden | |||
---|---|---|---|
Locatie | |||
Land | Pitcairneilanden | ||
Locatie | Zuidelijke Grote Oceaan | ||
Coördinaten | 24° 4′ ZB, 130° 6′ WL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 4,2 km² | ||
Inwoners | 50 (2021)[1] | ||
Hoofdplaats | Adamstown | ||
Omtrek | 9,6 km | ||
Lengte | 3,5 km | ||
Breedte | 1,8 km | ||
Hoogste punt | Pawala Valley Ridge (347 m) | ||
Detailkaart | |||
Foto's | |||
Pitcairn | |||
Bounty Bay | |||
|
Pitcairn is het enige bewoonde eiland van de Pitcairneilanden. Het is ongeveer 5 km² groot. Het eiland heeft geen vliegveld of haven en is alleen bereikbaar per schip via de rede van Bounty Bay. Dat kan alleen bij gunstige weersomstandigheden - bij slecht weer vaart het schip verder. Het eiland wordt wel beschouwd als een van de meest afgelegen plaatsen ter wereld.
De bewoners verbouwen hun eigen voedsel. Ze vissen en verkopen soms honing of houtsnijwerk (vliegende vissen uit hout gesneden) en postzegels aan passerende schepen. Er is een Australische huisarts aanwezig, die in geval van nood zelfs operaties uitvoert. Het gevoel van isolement moet, volgens mensen die er geweest zijn, enorm zijn. Dat isolement leidt ook tot merkwaardige seksuele verhoudingen. De schaarste aan partners resulteert in zaken die elders niet voorkomen: zussen die een echtgenoot delen en grote leeftijdsverschillen tussen partners. De afgelopen jaren[(sinds) wanneer?] kozen meerdere jonge bewoners ervoor te vertrekken, vooral naar Nieuw-Zeeland en Australië, maar sommigen ook naar Groot-Brittannië. In 2003 werd voor het eerst in zeventien jaar een kind geboren.
De taal die er wordt gesproken is zowel Engels als de lokale taal Pitcairnees, dat is een mengsel van Engels met de taal van Tahiti. Het eiland wordt bestuurd door de Britse gouverneur Richard Fell vanuit Auckland, Nieuw-Zeeland.
Het enige dorp op Pitcairn is Adamstown. Het eiland telde in 2021 ca 50 inwoners.