Pjotr Iljitsj Tsjaikovski | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Pjotr Iljitsj Tsjaikovski, c. 1888
| ||||
Volledige naam | Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (Пётр Ильич Чайковский) | |||
Geboren | 7 mei 1840 | |||
Overleden | 6 november 1893 | |||
Land | Keizerrijk Rusland | |||
Religie | Orthodox | |||
Stijl | Klassieke muziek, romantiek | |||
Beroep | Componist, muziekpedagoog | |||
Instrument | piano | |||
Handtekening | ![]() | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Last.fm-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (Russisch: Пётр Ильи́ч Чайко́вский) (Votkinsk, 7 mei 1840 – Sint-Petersburg, 6 november 1893) was een Russisch componist, die geldt als een van de grootste componisten uit de tijd van de hoogromantiek. Hij was de eerste Russische componist wiens muziek buiten Rusland een blijvende indruk zou maken. Tsjaikovski schreef een aantal van de populairste muziekwerken in het klassieke repertoire, zoals de balletten Het zwanenmeer en De notenkraker, de Ouverture 1812, de opera Jevgeni Onegin, de Vierde, Vijfde en Zesde symfonie, het Eerste pianoconcert en het Vioolconcert.
Hoewel Tsjaikovski met zijn studie aan het jonge Conservatorium van Sint-Petersburg zich de westerse muziekleer eigen maakte, wilde hij uiting geven aan de typisch Russische mentaliteit. Zo maakte hij graag gebruik van Russische volksmelodieën. De Russische cultuur vertoonde in de negentiende eeuw een gespleten karakter, met zowel inheemse als overgenomen elementen die sinds de tijd van Peter de Grote ver uit elkaar lagen. Het resulteerde in onzekerheid onder de intelligentsia over de nationale identiteit van het land, iets dat weerslag had in de carrière van Tsjaikovski.
Ondanks zijn grote successen werd het leven van Tsjaikovski gekenmerkt door persoonlijke crises. Dit wordt onder meer toegeschreven aan de vroege scheiding van zijn moeder, de dood van zijn goede vriend en collega Nikolaj Rubinstein, zijn mislukte huwelijk, en de beëindiging van zijn 13-jarige samenwerking met de rijke patrones Nadezjda von Meck. Hij stierf geheel onverwacht negen dagen na de première van zijn uiterst sombere Zesde symfonie Pathétique, waarschijnlijk aan cholera.