Plakdiertjes | |||
---|---|---|---|
Trichoplax adhaerens onder een lichtmicroscoop | |||
Taxonomische indeling | |||
| |||
Stam | |||
Placozoa Grell, 1971 | |||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||
Plakdiertjes op Wikispecies | |||
(en) World Register of Marine Species | |||
|
Plakdiertjes (Placozoa) zijn een stam van het dierenrijk, waarvan slechts één moderne soort bekend is: Trichoplax adhaerens. De Placozoa zijn de eenvoudigste meercellige dieren. Over de verwantschap met andere stammen bestaat nog onduidelijkheid. Uiterlijk lijken ze het midden te houden tussen een amoebe en een platworm. Er zijn niet meer dan vier verschillende celtypen. Soms worden de Placozoa bij de middendiertjes (Mesozoa) of Agnotozoa gerekend en anderen beschouwen ze als vertegenwoordigers van de Parazoa. Om deze discussie enigszins te ontwijken wordt hen ook weleens een eigen onderrijk toegekend, de Phagocytellozoa. Deze naam is een verwijzing naar fagocytose, een proces dat kenmerkend is voor de groep en wordt gebruikt om voedsel op te nemen.
De hele stam bestaat uit slechts één soort, Trichoplax adhaerens, hoewel er sprake is van een tweede soort, Treptoplax reptans. Deze laatste is na de beschrijving in 1896 nooit meer waargenomen, en aan het bestaan ervan wordt getwijfeld.
Trichoplax adhaerens werd in 1883 door de Duitse zoöloog Franz Eilhard Schulze ontdekt in een zeewateraquarium van het Zoölogisch Instituut in Graz. Lange tijd werd verondersteld dat het een larve van neteldieren (Cnidaria) was, concreet van Eleutheria krohi. Onderzoek van Karl Gottfried Grell in de jaren 1970 wees uit dat het een aparte soort was die zelfs in een eigen phylum of stam werd geplaatst, naast alle andere dieren.
T. adhaerens is ook in het wild op allerlei plaatsen aangetroffen en vertoont een grote genetische variatie. Het is mogelijk dat het om meerdere soorten gaat.