Plutonium(IV)oxide | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Plutonium(IV)oxide-pellet. Het gloeien is afkomstig van het radioactief verval van plutonium-238.
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | PuO2 | |||
IUPAC-naam | plutonium(IV)oxide | |||
Andere namen | plutoniumdioxide | |||
Molmassa | 276,0588 g/mol | |||
CAS-nummer | 12059-95-9 | |||
Wikidata | Q413258 | |||
Beschrijving | Geel-bruine vaste stof | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | geel-bruin | |||
Dichtheid | 11,5 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 2400 °C | |||
Kookpunt | 2800 °C | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | kubisch | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Plutonium(IV)oxide is een oxide van plutonium, met als brutoformule PuO2. De stof komt voor als een zeer toxische geel-bruine kristallijne vaste stof met een hoog smeltpunt. Het is onoplosbaar in water en is de meest voorkomende verbinding van plutonium op Aarde.