De prefect van Groningen was in de middeleeuwen de vertegenwoordiger van de Utrechtse bisschop in de stad Groningen en het Gorecht. De functie wordt voor het eerst genoemd in 1145 als bisschop Hartbert zijn broer Ludolf tot prefect benoemt. Het aanstellen van een prefect of burggraaf in Groningen was waarschijnlijk vooral bedoeld om de afstand tussen Utrecht en Groningen te overbruggen. Binnen de stad komt de prefect al vrij snel in conflict met de stedelijke elite die zichzelf prima in staat acht de stad zelf te besturen. In het Gorecht weet de prefect zijn positie langer te handhaven, maar in 1392 weet de stad de rechten op het Gorecht in pacht te krijgen van het Domkapittel, waarmee er een einde komt aan de positie van de prefect.