Het principe van Huygens-Fresnel is een beginsel uit de optica om golfvoortplanting te beschrijven. Het is van toepassing op breking, weerkaatsing, echo, buiging (diffractie) en interferentie maar ook op deeltjes die als golf kunnen worden opgevat (conform de dualiteit van golven en deeltjes).
In 1678 voerde de natuurkundige Christiaan Huygens (1629-1687) het beginsel als volgt in.
Huygens publiceerde deze definitie in 1690 in zijn Traité de la lumière. Augustin Jean Fresnel (1788-1827) breidde het principe later uit.