De qiyān (enkelvoud qayna) vormden een sociale klasse van onvrije entertainers en maîtresses in de middeleeuwse islamitische wereld.[1] Naar islamitisch recht in die tijd kon elke slaaf gedwongen worden tot het verrichten van seksuele handelingen, maar de qiyān waren daarnaast bijvoorbeeld bedreven in de zang- en voordrachtskunst, het voeren van geestige conversaties, het componeren van muziek of het schrijven van poëzie. Zodoende heeft de klasse van de qiyān raakvlakken met die van de geisha in Japan, maar ook met courtisanes.
In de islamitische literatuur worden de qiyān vaak geassocieerd met losbandigheid. Seks moet inderdaad een belangrijk deel van hun aantrekkingskracht hebben gevormd, maar niettemin mogen ze niet slechts als veredelde prostituées worden beschouwd. In de Angelsaksische wereld wordt qiyān vaak vertaald met 'singing slave-girls', maar ook die definitie is te beperkt omdat ze veel meer deden dan zingen alleen, en ook op gevorderde leeftijd nog actief konden zijn.[1]