Riddertoernooi

Het toernooi (Middelnederlands: tornooy, Oudfrans: tournei, van torneier (draaien) afgeleid), oorspronkelijk "hastiludium" of "hastilude" genoemd, wat letterlijk "spel met speren" betekende en waarbij gewapende ridders met zwaarden tegen elkaar vochten, is in de late middeleeuwen ontstaan als tijdverdrijf van ridders. Oorspronkelijk bestonden toernooien alleen uit een mêlée: een massaal gevecht. Later ontstond ook het steekspel waarbij men met uitgeholde en verzwakte houten lansen op elkaar inreed.

Het toernooi werd door herauten in goede banen geleid. De kerk heeft toernooien altijd streng afgekeurd, zozeer zelfs dat zij die in het strijdperk omkwamen, en dat gebeurde niet zelden, na 1130 geen kerkelijke begrafenis kregen. Na 1300 werden de toernooien gedisciplineerder en minder gevaarlijk. De laatste mêlée werd in 1342 gehouden en maarschalken traden als scheidsrechters op.