De rijksdaalder is een munt die oorspronkelijk in het gehele Heilige Roomse Rijk was vastgesteld op een bepaald zilvergehalte, en die daardoor een soort vaste wisseleenheid vormde. In de noordelijke Nederlanden was de waarde vastgesteld op 50 stuivers. Later werd de naam in de Nederlanden ook gebruikt voor zilveren dukaten (met eveneens een waarde van 50 stuivers) en later (vanaf 1840) het muntstuk van 2½ Nederlandse gulden, in gebruik tot aan de invoering van de euro in 2002.
Van 1936 (afschaffing van het gouden tienguldenstuk als wettig betaalmiddel, en het speciale zilveren tientje buiten beschouwing houdend) tot de invoering van het vijfje als muntstuk in 1988 was de rijksdaalder de munt met de hoogste waarde.