Rik Van Looy | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Henri van Looy | |||
Bijnaam | de keizer van Herentals | |||
Geboortedatum | 20 december 1933 | |||
Geboorteplaats | Grobbendonk, België | |||
Overlijdensdatum | 17 december 2024 | |||
Overlijdensplaats | Herentals | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg en Baan | |||
Specialisatie(s) | Sprinter, klassiekers, Zesdaagsen | |||
Ploegen | ||||
1953 1953 - 1954 1954 1954 1955 1955 1956 - 1961 1962 1963 1964 - 1966 1967 - 1970 |
l'Avenir Gitane-Hutchinson Touring-Pirelli l'Avenir Van Hauwaert-Maes Girardengo-Eldorado Faema-Guerra Flandria-Faema G.B.C.-Libertas Solo-Superia Willem II-Gazelle | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 1e (1958) | |||
Gent-Wevelgem | 1e (1956, 1957, 1962) | |||
Ronde van Vlaanderen | 1e (1959, 1962) | |||
Parijs-Roubaix | 1e (1961, 1962, 1965) | |||
Amstel Gold Race | 15e (1967) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 1e (1961) | |||
Ronde van Lombardije | 1e (1959) | |||
Ronde van Italië | 4e (1959) 12 etappezeges | |||
Ronde van Frankrijk | 10e (1963) 9 etappezeges | |||
Ronde van Spanje | 3e (1959, 1965) 18 etappezeges | |||
WK op de weg | 1e (1960, 1961) | |||
|
Henri (Rik) Van Looy (Grobbendonk, 20 december 1933 – Herentals, 17 december 2024), ook de keizer van Herentals genoemd, was een Belgisch wielrenner. Hij won 474[1] wedstrijden (107 maal bij de jeugd en 367 maal bij de beroepsrenners) en werd tweemaal wereldkampioen op de weg (1960 en 1961).
Hij is de enige wielrenner die de door de UCI als Hors Categorie (HC) aangeduide klassiekers (Luik-Bastenaken-Luik, Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Parijs-Tours, Ronde van Lombardije en Ronde van Vlaanderen) heeft gewonnen. Hij won in de drie grote rondes: Giro de italia, Tour De France en La Vuelta het punten- of bergklassement. Hij blonk vooral uit als sprinter.
Zijn 367[1] overwinningen op de weg worden enkel overtroffen door Eddy Merckx met 442.[1]
Van Looy behaalde nooit de eindoverwinning in rondewedstrijden. In 1958 moest hij als leider in het klassement, met vijf ritoverwinningen op zak, opgeven in de Ronde van Spanje. In 1959 wordt hij derde in de Ronde van Spanje en vierde in de Ronde van Italië. In beide rondes boekt hij vier ritoverwinningen. In 1962 startte hij voor de eerste maal in de Ronde van Frankrijk. In de elfde rit werd hij door een motor aangereden en afgevoerd naar het ziekenhuis in Pau. Van Looy zag daarmee zijn voorbereiding op een derde wereldkampioenschap op rij de mist ingaan.
Van Looy reed ook op de baan. Hij won twaalf zesdaagsen, waarvan tien samen met Peter Post.
In de begindagen van zijn carrière kreeg hij te maken met Rik Van Steenbergen, in de nadagen moest hij de strijd aangaan met een Eddy Merckx, die tot 1966 in de wielerploeg Solo-Superia (de rode garde) van Van Looy reed.
Van Looy ontving op 10 januari 2005 de prijs van Sportpersoonlijkheid van het Jaar van de provincie Antwerpen, een prijs die door Panathlon Antwerpen werd uitgereikt. Van Looy ontving deze prijs voor zijn inzet en bezieling in de Vlaamse Wielerschool.