Rudolf van Rheinfelden | ||
---|---|---|
1025 - 1080 | ||
Hertog van Zwaben | ||
Periode | 1057 - 1079 | |
Voorganger | Otto III van Zwaben | |
Opvolger | Frederik I van Zwaben | |
Vader | Kuno van Rheinfelden | |
Moeder | onbekend |
Rudolf van Rheinfelden ook Rudolf van Zwaben genoemd (circa 1025 - Hohenmölsen, 15 oktober 1080) was een Duits aristocraat die van 1057 tot 1079 hertog van Zwaben was. Hij was de schoonbroer van keizer Hendrik IV van het Heilig Roomse Rijk en werd in 1077 door de edelen die tegen keizer Hendrik IV waren verkozen tot tegenkoning van Duitsland. Dit betekende het ontstaan van de Grote Saksische Revolte, het begin van de Investituurstrijd tussen de Heilig Roomse keizer en de paus. Bij de Slag bij Hohenmölsen versloegen zijn legers die van Hendrik IV, maar bij deze veldslag raakte Rudolf zwaargewond en overleed korte tijd nadien aan zijn verwondingen.