Saljoet 7 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||
Lijntekening van Saljoet 7. Uiterlijk was het station een kopie van de voorgaande Saljoet 6
![]() | |||||||
Levensloop | |||||||
Lancering | 19 april 1982 19:45:00 UTC | ||||||
COSPAR-ID | 1982-033A![]() | ||||||
SATCAT nr | 13138![]() | ||||||
Gelanceerd met | Proton-K![]() | ||||||
Ruimtehaven | Kosmodroom Bajkonoer![]() | ||||||
Terugkeer in atmosfeer | 7 februari 1991![]() | ||||||
Fysische gegevens | |||||||
Lengte | 16 m![]() | ||||||
Massa | 19.824 kg![]() | ||||||
Baangegevens | |||||||
Rond | Aarde![]() | ||||||
Inclinatie | 51,6°![]() | ||||||
Perigeum | 219 km![]() | ||||||
Apogeum | 375 km![]() | ||||||
Voltooide omgangen | 51.917![]() | ||||||
Missie Status | |||||||
Status | missie beëindigd | ||||||
Operationeel | 3216 dagen | ||||||
Bemand | 816 dagen | ||||||
Saljoetprogramma | |||||||
| |||||||
|
Saljoet 7 (Russisch: Салют-7) was het laatste ruimtestation uit het Saljoet-programma voordat de Sovjet-Unie begon met de bouw van de Mir. Het ontwerp was sterk gebaseerd op de voorgaande Saljoet 6, maar er waren nog enkele verbeteringen aan uitgevoerd, met name ter bevordering van het comfort voor de bemanning. Zo beschikte het over de mogelijkheid om extra zonnepanelen te bevestigen en had de bemanning aan boord beschikking over een elektrisch fornuis, een koelkast, continu warm water en nieuw ontworpen zittingen.
Behalve kosmonauten uit de Sovjet-Unie en andere Oostblok-landen zijn er in de Saljoet 7 voor het eerst ook ruimtevaarders uit Frankrijk en India aan boord geweest. Naast veel experimenten en observaties heeft men met de laatste Saljoet veel ervaring opgedaan die later bij de Mir van pas zou komen. Op 7 februari 1991 verbrandde de laatste Saljoet in de atmosfeer. Hierbij kwamen brokstukken terecht in onbewoonde gebieden van Chili.