Santa Croce in Gerusalemme | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Vooraanzicht van de kerk
| ||||
Plaats | Rome | |||
Denominatie | Rooms-Katholieke Kerk | |||
Gewijd aan | Heilig Kruis | |||
Coördinaten | 41° 53′ NB, 12° 31′ OL | |||
Gebouwd in | 320 | |||
Restauratie(s) | 1144-45 18e eeuw | |||
Kerkprovincie | ||||
Titulair kardinaal | Juan José Omella Omella | |||
Detailkaart | ||||
Afbeeldingen | ||||
![]() | ||||
Vooraanzicht van de kerk
| ||||
![]() | ||||
Interieur
| ||||
Officiële website | ||||
Lijst van titelkerken | ||||
|
De Santa Croce in Gerusalemme is een aan het Heilig Kruis gewijde basiliek in Rome, gelegen aan het gelijknamige plein, op een paar honderd meter van de Sint-Jan van Lateranen. De Santa Croce is een van de zeven pelgrimskerken van Rome.
De kerk werd ingebouwd in een deel van het voormalig paleis van keizerin Helena, de moeder van keizer Constantijn de Grote, die volgens de legende het Kruis waaraan Christus gestorven is, in Jeruzalem heeft gevonden. De legende van deze kruisvinding wordt uitgebeeld links in de apsis van de basiliek. In de kerk wordt een aantal kruisrelieken bewaard, en ook zou er ooit grond uit Jeruzalem op de vloer gelegen hebben: hier aan dankt de kerk haar achtervoegsel in Gerusalemme, de kerk is niet gewijd aan- maar zou zich daadwerkelijk in een stukje Jeruzalem bevinden.
De kerk werd in 320 gebouwd rond een kapel die Keizerin Helena al in haar paleis had aangelegd. Onder paus Lucius II onderging de kerk in 1144-45 een grondige renovatie, waarbij ze een romaans uiterlijk kreeg. De huidige, meer barokke verschijningsvorm kreeg de basiliek bij een verbouwing die onder paus Benedictus XIV (wiens titelkerk dit was) in de achttiende eeuw werd uitgevoerd. In die tijd werden ook straten aangelegd die de basiliek verbonden met de Sint-Jan van Lateranen en de Basiliek van Maria de Meerdere.