Seleniumdiode

Een seleniumdiode of seleniumgelijkrichter is een metaalgelijkrichter, uitgevonden in 1933, die gebruikmaakt van de gelijkrichtende eigenschap van selenium. Seleniumdiodes konden hogere vermogens gelijkrichten dan vacuümdiodes, en vervingen deze in voedingen voor elektronische apparaten en laadapparatuur voor accu's.

De gelijkrichtende werking van seleen, en de fotoelektrische eigenschap werden rond 1886 ontdekt door C. E. Fitts, maar pas in de jaren 1930 werden praktische gelijkrichters seriematig gefabriceerd. Vergeleken met de eerdere koperoxidegelijkrichters konden seleniumdiodes hogere sperspanningen weerstaan, maar hadden een lagere stroomsterkte per oppervlakte-eenheid.^[1]

1. ↑ Peter Robin Morris A history of the world semiconductor industry, IET, 1990 ISBN 0-86341-227-0 pages 13, 18