Septiem

Een septiem, ook septime (van Latijn: septimus, de zevende) is in de muziektheorie het interval in een diatonische toonladder tussen een eerste toon en de daarboven liggende zevende. Een septiem omvat zes toonafstanden, dat kunnen hele en halve toonafstanden zijn. De gebruikelijke grote septiem bijvoorbeeld bestaat uit vijf hele en een halve toonafstand. Het interval tussen bijvoorbeeld de tonen c en b is dus ook een septiem. Men zegt dat de b een septiem boven de c ligt. Daarnaast wordt ook de toon die in een diatonische toonladder op de zevende toontrap ligt, de septiem genoemd. Zo is de b de septiem in de toonladder van c. Ook wordt de tweeklank die bestaat uit twee tonen die een septiem uit elkaar liggen, als septiem aangeduid. De tweeklank c-b is een septiem, of de tonen c en b vormen een septiem.