De Siluren (Latijn: Silures) waren een Keltische stam in Groot-Brittannië. Hun territorium besloeg het huidige Zuidoost-Wales en omringende gebieden. Het geologisch tijdperk Siluur is vernoemd naar de stam.
De oorsprong van de naam "Siluren" is niet bekend.[1] In zijn biografie van Agricola beschreef de Romeinse schrijver Tacitus de Siluren als een volk met donkere huid en krulhaar. Wegens hun uiterlijk dacht Tacitus dat ze afkomstig waren van het Iberische schiereiland.
De meest zichtbare overblijfselen van de Siluren zijn walburchten zoals die bij Caerwent en Sudbrook in Wales. De walburcht bij Caerwent, die in de 3e eeuw v.Chr. gevestigd werd, wordt door sommige archeologen gezien als een pre-Romeinse Keltische hoofdplaats. De meeste wetenschappers zijn echter van mening dat de Siluren niet een gecentraliseerde samenleving met een hoofdplaats vormden, maar eerder een los verband van verschillende groepen waren.[2]
Cardiff, de hoofdstad van Wales, werd gevestigd toen de Romeinen rond 50 n.Chr. een fort bouwden op de plek van een eeuw oudere nederzetting van de Siluren.