Single UNIX Specification

UNIX V7 verwijst naar hier. Voor Research Unix versie 7 uit 1979, zie Unix Versie 7.

De Single UNIX Specification (SUS) is een standaard voor besturingssystemen^[1][2] waaraan voldaan moet worden om in aanmerking te komen voor het gebruik van het handelsmerk "UNIX". De standaard specificeert programmeerinterfaces voor de C-programmeertaal, een command-line-interface en gebruikersopdrachten. De kernspecificaties van de SUS, bekend als Base Specifications, worden ontwikkeld en onderhouden door de Austin Group, een gezamenlijke werkgroep van IEEE, ISO/IEC JTC 1/SC 22/WG 15 en The Open Group.

Als een besturingssysteem een certificering aanvraagt bij The Open Group en de conformiteitstests doorstaat, wordt het geacht te voldoen aan een UNIX-standaard zoals UNIX 98 of UNIX 03. Er zijn maar weinig BSD- en Linux-gebaseerde besturingssystemen die officieel voldoen aan de Single UNIX Specification, hoewel systeemontwikkelaars over het algemeen streven om POSIX-standaarden na te leven die de kern vormen van de Single UNIX Specification.

De nieuwste SUS bestaat uit twee delen: de basisspecificaties die technisch identiek zijn aan POSIX, en de X/Open Curses-specificatie.^[3] Sommige onderdelen van de SUS zijn optioneel.

1. ↑ (en) Questions & Answers. unix.org.
2. ↑ (en) The UNIX Standard. The Open Group (27 augustus 2018).
3. ↑ (en) Single UNIX Specification, Version 4, 2018 Edition. The Open Group.