Slag bij Beachy Head

Slag bij Beachy Head
Onderdeel van de Negenjarige Oorlog
Slag bij Beachy Head Gravure door Théodore Gudin
Slag bij Beachy Head
Gravure door Théodore Gudin
Datum 10 juli 1690
Locatie Bij Beachy Head, Kanaal
Resultaat Franse overwinning
Strijdende partijen
Frankrijk Engeland
Verenigde Nederlanden
Leiders en commandanten
Anne de Tourville
Château-Renault
Victor-Marie d'Estrées
Arthur Herbert
Cornelis Evertsen
Ralph Delaval
Troepensterkte
75 schepen 59 schepen[1]
Verliezen
Geen verloren schepen 11 schepen[2]
Portaal  Portaalicoon   Marine

De Slag bij Beachy Head (Frans: Bataille de Béveziers of Bataille du cap Béveziers; traditionele Nederlandse naam: Slag bij Bevesier) was een zeeslag nabij het Zuid-Engelse Beachy Head die op 10 juli 1690 als onderdeel van de Negenjarige Oorlog werd uitgevochten. De Engels-Nederlandse geallieerde vloot stond onder het commando van de Engelse admiraal Arthur Torrington, de Franse vloot onder leiding van Anne de Tourville.

De strijd eindigde in een grote Franse overwinning op hun Engelse en Nederlandse tegenstanders. Het Nederlandse eskader onder leiding van de Zeeuwse admiraal Cornelis Evertsen de Jongste werd vrijwel vernietigd. Slechts drie van de tweeëntwintig Nederlandse schepen konden na deze slag opnieuw ingezet worden. In totaal verloren de geallieerden tijdens de slag zo'n acht linieschepen. Op een na waren dit allemaal Nederlandse schepen. De Fransen verloren tijdens de slag geen enkel schip. Hoewel de Fransen nu de controle over de zee hadden, lieten zij de twee Engelse eskaders en de restanten van het Nederlandse eskader naar de monding van de Theems ontsnappen.

Tourville werd verder zwaar bekritiseerd omdat hij er na zijn grote overwinning niet in slaagde om dit voordeel op betekenisvolle wijze uit te buiten. Hij werd daarop van zijn commando ontheven. De Engelse admiraal Torrington had in eerste instantie geadviseerd de strijd tegen de superieure Franse vloot te ontlopen. Hij kreeg van het Engelse oorlogskabinet onder leiding van koningin Maria echter de uitdrukkelijke opdracht de strijd aan te gaan. Na afloop van de verloren slag werd hij opgesloten in de Tower van Londen en voor een krijgsraad gedaagd. Hij werd er van beschuldigd het Nederlandse eskader onder Cornelis Evertsen de Jongste op criminele wijze in de steek te hebben gelaten. Hoewel hij werd vrijgesproken werd hij door koning Willem III als bevelhebber van de Engelse vloot ontslagen.

  1. Dupuy: The Collins Encyclopaedia of Military History 4th ed, blz. 598.
  2. Lynn: The Wars of Louis XIV, 1667–1714, blz. 215: Zes zwaar beschadigde Nederlandse schepen en een Engels schip werden op bevel van Torrington op de terugtocht in brand gestoken op te voorkomen dat zij in Franse handen zouden vallen.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne