| Slag bij Trafalgar
|
| Onderdeel van de napoleontische oorlogen
|
|
Zeeslag bij Trafalgar om één uur 's middags door Nicolas Pocock
|
| Datum
|
21 oktober 1805
|
| Locatie
|
kaap Trafalgar (Spanje)
|
| Resultaat
|
Britse overwinning
|
| Strijdende partijen
|
|
|
| Leiders en commandanten
|
|
|
| Troepensterkte
|
| 27 linieschepen
|
Frankrijk: 18 linieschepen
Spanje: 15 linieschepen
|
|
| Verliezen
|
| 449 doden 1242 gewonden
|
7000 gevangengenomen,
17 schepen veroverd,
1 vernietigd
Frankrijk: ± 3650 doden
Spanje: ± 2000 doden
|
|
De Slag bij Trafalgar (21 oktober 1805) was de belangrijkste zeeslag tijdens de Derde Coalitieoorlog tussen het Verenigd Koninkrijk en het Franse keizerrijk van Napoleon. Deze overwinning van de Britten had gevolgen tot ver in de 20ste eeuw.
Een vloot van de Britse Royal Navy, bestaande uit 27 linieschepen en geleid door Horatio Nelson, vernietigde op 21 oktober 1805 een Frans-Spaans eskader, bestaande uit 33 linieschepen onder leiding van de Franse viceadmiraal Pierre de Villeneuve in een slag bij Kaap Trafalgar (Spanje, 113 kilometer ten noordwesten van Gibraltar) en verzekerde zo, voor een periode van meer dan honderd jaar, de heerschappij over de golven voor de Britten. Hierdoor konden zij, en niet de Fransen, een wereldrijk uitbouwen dat India, Canada, Hongkong en Singapore omvatte en bleef Londen het Europese financiële centrum.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}