Slag in de Wildernis

Slag in de Wildernis
Onderdeel van de Amerikaanse Burgeroorlog
Battle of the Wilderness door Kurz en Allison.
Datum	5-7 mei 1864
Locatie	Spotsylvania County en Orange County, Virginia
Resultaat	Onbeslist, offensief Unie voortgezet[1]
Strijdende partijen
Verenigde Staten Geconfedereerde Staten
Leiders en commandanten
Ulysses S. Grant George G. Meade Robert E. Lee
Troepensterkte
101.895 61.025
Verliezen
17.666 (2.246 doden, 12.037 gewonden, 3.383 gevangenen & vermisten) 11.125 (1.495 doden, 7.928 gewonden, 1.702 gevangenen & vermisten)

De Slag in de Wildernis was een veldslag tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog die werd uitgevochten van 5 tot en met 7 mei 1864. Het was de eerste veldslag van de Overland Campaign in Virginia door de Uniegeneraal Ulysses Grant tegen het Army of Northern Virginia van Robert E. Lee. Aan beide zijden vielen er veel slachtoffers en de slag staat bekend als een schoolvoorbeeld van uitputtingsoorlogsvoering. De slag eindigde onbeslist omdat Grant zich terugtrok en zijn offensief richting Richmond voortzette.

Grant probeerde om zo snel mogelijk zijn leger door de ruige bossen van de Wilderness van Spotsylvania te loodsen. Lee probeerde echter met twee korpsen via parallelle wegen de opmars van Grant te stoppen. In de ochtend van 5 mei 1864 viel het V Corps onder leiding van generaal-majoor Gouverneur K. Warren het Zuidelijke Second Corps onder leiding van luitenant-generaal Richard S. Ewell aan bij Orange Turnpike. Die namiddag botste het Zuidelijke Third Corps van luitenant-generaal A.P. Hill op de divisie van brigadegeneraal George W. Getty die deel uitmaakte van het VI Corps van generaal-majoor Winfield S. Hancock op de Orange Plank Road. De gevechten duurden tot het invallen van de duisternis. Geen van beide partijen kon de overhand halen.

In de ochtend van 6 mei opende Hancock de aanval langs de Plank Road. Hierbij werd Hills korps teruggedrongen. Het Zuidelijke First Corps van luitenant-generaal James Longstreet arriveerde net op tijd om de volledige implosie van de Zuidelijke rechterflank te voorkomen. Longstreet kon zijn flankeerbeweging ten volle uitbuiten door via een onafgewerkte spoorweg de soldaten van Hancock voor zich uit te drijven. De vaart in de aanval stokte toen Longstreet gewond raakte door eigen vuur. Een avondlijke aanval door generaal-majoor John B. Gordon gericht tegen de Noordelijke rechterflank zorgde voor paniek in het Noordelijke hoofdkwartier. Toch werden de linies vrijwel behouden en de gevechten stopten. Op 7 mei trok Grant zich terug van de stellingen en rukte hij met zijn leger verder op in zuidoostelijke richting. Hij wilde zich tussen Lees leger en Richmond manoeuvreren. Dit zou leiden tot de Slag bij Spotsylvania Court House.

1. ↑ National Park Service - Wilderness