Smoorspoel

Een smoorspoel of ballast is een elektrische component die bestaat uit (geleidende) draadwikkelingen meestal rond een magnetiseerbare weekijzeren kern. Door zijn constructie heeft de spoel een zelfinductie, wat inhoudt dat iedere stroomverandering wordt tegengewerkt door een geïnduceerde elektrische spanning volgens:

${\displaystyle U_{\text{ind}}=-L{\frac {dI}{dt}}}$

hierin is

U_ind de opgewekte elektrische spanning in volt

I de elektrische stroom in ampère

L de zelfinductie van de spoel in henry.

het minteken wijst op het tegenwerken van de spoel (inductie)

Deze formule heet de wet van Lenz, opgesteld in 1833 (of 1834) door de Baltische natuurkundige Heinrich Lenz, als uitbreiding van de wet van Faraday. De beginletter L van zijn naam wordt gebruikt als symbool voor zelfinductie.

Een smoorspoel is een spoel met een grote zelfinductie L en een beperkte ohmse weerstand. Dit soort spoelen wordt vaak ingezet als voorschakelimpedantie bij tl-lampen. Bij een smoorspoel bevat de spoel een ferromagnetische kern. Door de magnetische kern neemt de inductie toe. De voornaamste toepassing is de tl-lamp.