Sonnet 78 is een van de 154 sonnetten van de Engelse toneelschrijver en dichter William Shakespeare. Het maakt deel uit van de zogenaamde Fair Youth-sonnetten, een reeks sonnetten waarin de dichter zijn liefde verklaart aan een jongeman. Het is ook het tweede sonnet uit de reeks Rival Poet sonnets, dat loopt van 76 tot 86, onderbroken door Sonnet 77 en 81.
In dit sonnet eert de dichter de invloed van zijn muze, zonder wie hij nooit verheven poëzie had kunnen schrijven. Die muze is de mooie jongeman voor wie hij een platonische liefde voelt. Hij is het die de dichter inspireert. De auteur toont zich wat afgunstig tegenover andere dichters die ook een beroep doen op de muze.