Sounds like a melody | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Alphaville | |||||||
Van het album: Forever young | |||||||
(Cover op en.wikipedia.org) | |||||||
B-kant(en) | The Nelson highrise (sector one: The elevator) | ||||||
Uitgebracht | 1984 | ||||||
Genre | synthpop | ||||||
Label | Warner Brothers Records | ||||||
Schrijver(s) | Bernhard Lloyd, Marian Gold, Frank Mertens | ||||||
Producent(en) | Orlando | ||||||
Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
Alphaville | |||||||
| |||||||
Volgorde op Forever young | |||||||
| |||||||
(en) MusicBrainz-pagina | |||||||
|
Sounds like a melody[2] is een single van Alphaville. Het is afkomstig van hun album Forever young.
Het lied is een liefdesverhaal tussen een jongen en meisje, die samen in de bioscoop zitten. In de ogen van de jongen maken zij deel uit van de film.[3] De muziek wordt grotendeels ingevuld door de synthesizers.[4] In het slot is de strijkerssectie van de Deutsche Oper Berlin te horen.[5]
Alphaville werd door hun platenlabel gedwongen een lied te schrijven, dat als single uitgegeven kon worden tussen Big in Japan en Forever young. De commerciële druk was dermate hoog, dat Alphaville het snel schreef, opnam en uitgaf en vervolgens een hele tijd niet speelde. Van het lied zijn diverse remixen in omloop, die qua tijdsduur oplopen tot langer dan zeven minuten.