Spaanse griep | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Ziekte | Griep | |||
Virusstam | Stammen van A/H1N1 | |||
Locatie | Wereldwijd | |||
Eerste besmetting | Onbekend | |||
Datum eerste besmetting | Februari 1918 | |||
Datum laatste besmetting | April 1920 | |||
Bevestigde besmettingen | 500 miljoen (schatting) | |||
Overleden | 17 tot 100 miljoen (schatting) | |||
|
De Spaanse griep was een grieppandemie in de jaren 1918-1920. Deze wereldwijde epidemie eiste naar schatting 17 tot mogelijk 100 miljoen levens, een aantal dat het totale dodental van de Eerste Wereldoorlog (16 miljoen) overtreft.[1][2][3] Het virus dat de Spaanse griep veroorzaakte was van het type H1N1. In Nederland stierven 38.000 mensen, in België schat men het aantal tussen 30.000 en 80.000 dodelijke slachtoffers.[4] In 14 West-Europese landen was de geschatte oversterfte door de griep ongeveer twee miljoen op een bevolking van 180 miljoen. Dat is 1,1 procent van de totale populatie.[5]
De Spaanse griep begon met hoge koorts, hoesten, spierpijn en keelpijn, gevolgd door extreme moeheid en flauwten. Men verloor zoveel energie dat men niet meer kon eten en drinken. De ademhaling werd steeds moeilijker en binnen enkele dagen trad de dood in. De Spaanse griep had de opmerkelijke eigenschap om jonge volwassenen te treffen. Dit in tegenstelling tot gangbare griepepidemieën, waarbij met name kinderen en bejaarden de ziekte krijgen en laatstgenoemden de grootste risico’s lopen.[6] Na de Spaanse griep leidde postvirale vermoeidheid tot grote problemen.
<ref>
; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam devos