Dit artikel is een deel van de serie over: de dialogen van Plato |
Vroege periode: |
Apologie van Socrates · Charmides |
Protagoras · Euthyphro |
Ion · Crito · Alcibiades I |
Hippias Major · Hippias Minor |
Laches · Lysis · Euthydemus |
Middenperiode: |
Cratylus · Gorgias |
Menexenus · Meno |
Phaedo · Symposium |
Staat · Phaedrus |
Late periode: |
Parmenides · Theaetetus |
Timaeus · Critias |
Sofist · Staatsman |
Philebus · Wetten |
Betwiste geschriften: |
Clitophon · Epinomis |
Brieven · Hipparchus |
Minos · Theages |
Alcibiades II · Minnaars |
Niet geschreven: |
Hermocrates · Ongeschreven leer |
De dialoog Staatsman (Oudgrieks: Πολιτικός / Politikós; Latijn: Politicus) is een van de werken van de Atheense filosoof Plato. De Staatsman maakt deel uit van de groep late kritische dialogen. Het ogenschijnlijke onderwerp is het zoeken van een definitie van de staatsman, maar het onderwerp methodologie zit door de hele dialoog heen geweven. De structuur van deze dialoog is tamelijk complex: deze bevat niet alleen methodologische uitweidingen en een mythe, maar ook reflecties op het nut hiervan.