Stadsbuitengracht

Voor de singelgracht om de binnenstad van Haarlem, zie Stadsbuitensingel.
Stadsbuitengracht (Catharijnesingel) ter hoogte van Sterrenburg. De groenzone wordt gevormd door het singelplantsoen/Zocherpark.
Locatie van de Stadsbuitengracht in Utrecht. Het ontbrekende deel is sinds 2020 weer geheel bevaarbaar. Tussen 1970 en 2020 was dit deel gedempt, aansluitende noordelijke delen zijn tussen 1968 en 2001 ook gedempt geweest

De Stadsbuitengracht is de singel rond de oude binnenstad van de Nederlandse stad Utrecht. De Stadsbuitengracht is aangelegd in de twaalfde eeuw als verdedigingswerk van de stad. De waterwegen Kromme Rijn en Vaartsche Rijn monden uit in het zuidelijke deel van de Stadsbuitengracht, de Utrechtse Vecht begint in het noordelijk deel. Langs de enkele kilometers lange gracht is (grotendeels) het Zocherpark gelegen.

De straten die aan de buitenzijde rond de Stadsbuitengracht lopen heten (vanaf het noorden met de klok mee) de Weerdsingel, Wittevrouwensingel, Maliesingel, Tolsteegsingel, Catharijnesingel en Daalsesingel. Een deel van de gracht is in 1968 gedempt en sinds 2020 weer geheel bevaarbaar.[1]

  1. Utrecht is in jubelstemming: het water is terug, het beton is weg, www.trouw.nl; 12 september 2020

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne