_-_01_(cropped).jpg)
Een stiefouder of bonusouder is de nieuwe partner van een ouder die al kinderen heeft uit een eerdere relatie.
Aanvankelijk werd de term stiefouder vooral gebruikt voor een nieuwe echtgenoot van een weduwe of weduwnaar. Naarmate het aantal scheidingen steeg in de 20e eeuw is de term ook meer in zwang gekomen voor de nieuwe partner van een gescheiden ouder. Tegenwoordig wordt de term ook wel gebruikt bij andere relaties dan het huwelijk. Zo erkent de wet in Nederland ook stiefouderschap voor partners in een geregistreerd partnerschap.[1] In Nederland waren in 2010 naar schatting ongeveer 184.000 stiefgezinnen.[2] Het CBS zag tussen 1998 en 2007 een aanzienlijke toename van het aantal samengestelde gezinnen.[3] In Vlaanderen zou in 2016 ruim 10% van de gezinnen samengestelde gezinnen zijn met één of meer stiefouders.[4]
- ↑ Welke rechten en plichten heb ik als stiefouder?. Rijksoverheid. Geraadpleegd op 20 oktober 2024.
- ↑ Cijfers over Jeugd en Opvoeding - Stiefgezinnen, Nederlands Jeugdinstituut, 7 april 2015, geconsulteerd 28 mei 2019
- ↑ Aantal stiefgezinnen neemt toe. CBS (9 januari 2008).
- ↑ Audenaert, Veerle, [chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.opgroeien.be/sites/default/files/tool-documents/gezinsenquete-nieuw_samengestelde_gezinnen.pdf Samengestelde gezinnen in Vlaanderen]. Departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin. Geraadpleegd op 20 oktober 2024.