Strangford Lough

Strangford Lough (Iers: Loch Cuan) is een inham (sea loch) van de Ierse Zee in het noordoosten van Ierland. Het is de grootste inham van de Britse Eilanden, met een oppervlakte van 150 km². Het hoofdlichaam van de inham bevat minstens zeventig eilanden. Daarnaast omvat het vele kleine eilandjes, baaien, landtongen, wadden en het estuarium van de Quoile. Het is bijna volledig ingesloten door het Ards-schiereiland en is verbonden met de Ierse Zee door een lang smal kanaal aan de zuidoostelijke rand.

Het schiereiland en de aanpalende kustlijn van Strangford Lough vormde voor 2015 een apart district genaamd Ards. Sindsdien vormt Strangford Lough de grens tussen de districten Ards and North Down en Newry, Mourne and Down in het zuidwesten en zuiden. Het wateroppervlak is gelegen in het historische County of Down, in het oosten van Noord-Ierland.

Strangford Lough werd aangewezen als de eerste Marine Conservation Zone (MCZ) van Noord-Ierland na de introductie van de Marine Act van Noord-Ierland in 2013. Het is ook aangewezen als een speciale beschermingszone onder de EU Habitatrichtlijn en de overvloedige flora en fauna wordt internationaal erkend voor het belang ervan. Het Verenigd Koninkrijk voegde Strangford Lough ook toe aan de nationale National Landscape-lijst.

Strangford Lough is een populaire toeristische bestemming die bekend staat om zijn vismogelijkheden en landschappen. Plaatsen en dorpen rond de lough omvatten Killyleagh, Comber, Newtownards, Portaferry en Strangford. De laatste twee liggen langs beide oevers van het smalle kanaal dat de inham verbindt met de Ierse Zee en zijn verbonden door een autoveerboot. De veerdienst Portaferry-Strangford is al bijna vier eeuwen actief. De alternatieve wegreis is 76 km lang en duurt tegenwoordig per auto ongeveer anderhalf uur, terwijl de veerboot de 1,1 km in 8 minuten doet. De gesubsidieerde openbare dienst vervoert zowel passagiers als voertuigen en werkt met een verlies van meer dan £ 1 miljoen per jaar, maar wordt beschouwd als een belangrijke vervoersverbinding met het Ards-schiereiland.

Het kanaal zou in Latijn vermeld geweest zijn als fretum Brene. De huidige naam zou terugwijzen naar het Oudnoordse Strangr Fjörðr, wat "sterke zee-inlaat" betekent. Het gebied werd door de Vikingen verkend. De plaats Strangford heeft zijn naam van de inham gekregen. In de middeleeuwse en vroeg-moderne periode was Strangford Lough in het Iers bekend als Loch Cuan, wat 'zeearm van baaien / paradijzen' betekent.