Strongylocentrotus purpuratus

Strongylocentrotus purpuratus
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Echinodermata (Stekelhuidigen) Klasse: Echinoidea (Zee-egels) Infraklasse: Carinacea Orde: Camarodonta Familie: Strongylocentrotidae Geslacht: Strongylocentrotus
Soort
Strongylocentrotus purpuratus (Stimpson, 1857) Originele combinatie Echinus purpuratus
Verspreidingsgebied van Strongylocentrotus purpuratus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Strongylocentrotus purpuratus op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie

Strongylocentrotus purpuratus is een zee-egel uit de familie Strongylocentrotidae, die voorkomt langs de westkust van Noord-Amerika.

Het dier heeft een paarse kleur, en wordt, exclusief stekels, tot ongeveer 10 centimeter groot. Het leeft in lage delen van het littoraal en in het sublittoraal en voedt zich met algen.

Het genoom van S. purpuratus is ongeveer 814.000.000 baseparen lang, en telt 23.300 genen, hetgeen opvallend veel is. Het genoom is bovendien opvallend gelijkend aan dat van de mens.^[1]

Strongylocentrotus purpuratus kan licht waarnemen middels lichtgevoelige cellen, met een resolutie van ongeveer 10 graden. Het dier wordt daarbij geholpen door de vele stekels, die van de zijkant invallend licht tegenhouden. Verondersteld wordt dat de resolutie beter wordt bij meer stekels.^[2]

1. ↑ Remy van den Brand, Even voorstellen: de zee-egel - Genoom van eerste mariene ongewervelde ontcijferd. VPRO (10 november 2006). Geraadpleegd op 9 januari 2010.
2. ↑ D. Yerramilli & S. Johnsen (2010). Spatial vision in the purple sea urchin Strongylocentrotus purpuratus (Echinoidea). Journal of Experimental Biology 213: 249-255. Samenvatting (en)