Taxila | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
![]() | ||
Dharmarajika stoepa, Taxila
| ||
Land | ![]() | |
Coördinaten | 33° 46′ NB, 72° 50′ OL | |
UNESCO-regio | Azië en de Grote Oceaan | |
Criteria | iii, vi | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 242 | |
Inschrijving | 1980 (4e sessie) | |
Kaart | ||
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Taxila (Takkasilā, Takhaśilā, Sanskriet: Takshaśilā, waarschijnlijk 'stad van bewerkte steen'[1]) was een centrum van boeddhistische studie in de oudheid. De stad lag op de zijderoute en trok boeddhistische studenten van heinde en ver om hoger onderwijs te genieten.
Taxila kent een geschiedenis van ten minste de 5e eeuw v. Chr. tot 5e eeuw n. Chr. en werd door zeven verschillende naties beheerst. Er zijn drie archeologische sites, van het zuidwesten naar het noordoosten: de Bhir Mound, Sirkap en Sirsukh, waarvan Bhir Mound de oudste is. Sirkap werd tussen 175 en 170 v. Chr. gesticht en werd bewoond tot de regering van Wima-Kadphises (ca. 90 - 100).[2] Sirsukh werd waarschijnlijk tijdens de regering van Kanishka van het Kushanarijk gesticht (ca. 125).[3] Het meest opvallende monument, de Dharmarajika stoepa, ligt ten oosten van de Bhir Mound en ten zuidoosten van Sirkap.