Teken Fossiel voorkomen: Midden-Krijt[1] – heden | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ixodes hexagonus | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Orde | |||||||||||
Ixodida Leach, 1815 | |||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||
Teken op Wikispecies | |||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||
|
Teken (Ixodida) vormen een orde van geleedpotige parasieten die behoren tot de klasse der spinachtigen. Samen met de mijten vormen zij de onderklasse der Acari. Teken zijn nauw verwant aan mijten, maar de precieze relatie is onduidelijk.
Teken leven van het bloed van gewervelde dieren; ze bijten zich vast in de huid en laten zich na een bloedmaaltijd, die enige uren tot dagen duurt, weer vallen. Het dier waarop de teek leeft, wordt de gastheer genoemd. Bekende gastheren van teken zijn vogels, reptielen en verschillende zoogdieren.
Teken kunnen verschillende ziekten overbrengen en worden daarom vectoren genoemd. Na de steekmuggen zijn teken de belangrijkste verspreiders van pathogenen. De bekendste Europese teek, die tevens een overbrenger is van lymeziekte, FSME en het alfa-galsyndroom, is de schapenteek (Ixodes ricinus).