De zogenaamde terza pagina, oftewel de culturele pagina, is een typisch fenomeen van de Italiaanse kranten. Terwijl kranten in andere landen al speciale culturele bijlagen kenden, bestond er tot 1910 in de Italiaanse kranten geen speciale plek voor cultuurgerelateerde artikelen. De krant Il Giornale d’Italia bracht hier in december 1910 verandering in door een speciaal nieuwsbericht te schrijven over de première van Francesca da Rimini, een toneelstuk van Gabriele d'Annunzio. Het doel was om uiteindelijk alle artikelen over cultuur op één pagina te plaatsen. Er werd besloten om dit om de derde pagina van de krant te doen, vandaar de naam terza pagina. (Italiaans "terza" = derde)
Tot op dat moment werd er maar weinig over cultuur geschreven in de kranten en de pagina had dan ook meteen veel succes. Vooral de Corriere della Sera wist van de terza pagina een groot succes te maken. Onder Luigi Albertini werden grote namen uit de literaire wereld aangetrokken om voor deze pagina te schrijven. Een nieuw fenomeen binnen de journalistieke wereld was geboren.
De artikelen op de terza pagina worden voornamelijk door schrijvers geschreven en niet door journalisten. De pagina heeft daardoor van begin af aan een eigen identiteit; de artikelen worden gekenmerkt door een elegante, verzorgde en vooral literaire schrijfstijl. De onderwerpen van de artikelen lopen uiteen van kunst en geschiedenis tot literatuur.