Trail of Tears

De Trail of Tears ("tocht der tranen") is de gedwongen herplaatsing van de Ahniyvwiya (Cherokee) naar het westen van de Verenigde Staten in 1838, wat resulteerde in de dood van naar schatting 4000 Cherokee. In de Cherokee-taal heet deze gebeurtenis Nunna daul Isunyi, "het pad waarop we huilden".

Het aantal mensen dat stierf op de Trail of Tears wordt uiteenlopend geschat. Volgens de officiële tellingen van de overheid waren er 424 doden; Een Amerikaanse dokter die met een groep meereisde schatte dat er in de kampen 2000 mensen gestorven waren, en op de Trail nog eens 2000. Zijn schatting van 4000 doden wordt nog steeds het vaakst aangehaald. Een demografische studie uit 1973 schatte het aantal doden op 2000, een andere studie uit 1984 concludeerde dat er 8000 mensen gestorven waren.

De Cherokee waren niet de enigen die gedwongen moesten verhuizen gedurende dit tijdperk. De term Trail of Tears wordt soms dan ook gebruikt om soortgelijke gebeurtenissen in de geschiedenis van de inheemse Amerikaanse volken te beschrijven, voornamelijk bij de vijf beschaafde stammen. Het zou zelfs mogelijk kunnen zijn dat de term Trail of Tears oorspronkelijk een verplaatsing van de Choctaw beschrijft. Een andere gedwongen herplaatsing in hetzelfde jaar 1838 staat bekend als de Trail of Death ("tocht des doods"). Dit betrof de Potawatomi van Indiana, die 1.060 kilometer westwaarts moesten afleggen naar een reservaat in Kansas.