Een transformatorzuil (ook wel trafozuil of peperbus genoemd) is een transformatorstation in de vorm van een aanplakzuil. Deze transformatorzuilen verschenen in het begin van de twintigste eeuw bij de aanleg van het elektriciteitsnet in diverse steden, waaronder Den Haag en Amsterdam.[1] Eerder werden in Duitsland al transformatorstations geïntegreerd in reclamezuilen, bekend als Litfaßsäulen naar de bedenker Ernst Theodor Amandus Litfaß. In de meeste steden verdwenen de transformatorzuilen in de jaren vijftig, vervangen door transformatorhuisjes.[2] De buitenkant van de zuil wordt vaak verhuurd als aanplakruimte voor affiches, waarmee het elektriciteitsbedrijf of de gemeente extra inkomsten kan genereren.
- ↑ Jan Vredenberg, Trotse Kastelen en Lichtende Hallen: Architectuur van elektriciteitsbedrijven in Nederland tot 1960, proefschrift Katholieke Universiteit Nijmegen, Matrijs, Utrecht, 2003
- ↑ Historische trafozuil in Leiden herplaatst, Industrieel erfgoed Nederland, 30 november 1999