Trumpisme

Trumpisme is een politieke beweging en bestuursstijl,^[1] en een reeks politieke ideologieën, sociale emoties en mechanismen voor het verwerven en behouden van de macht voor Donald Trump en zijn politieke basis.^[2][3] Trumpisten zijn degenen die kenmerken van trumpisme vertonen, terwijl politieke aanhangers van Trump trumpers zijn.

Trumpisme wordt een Amerikaanse politieke variant van extreemrechts genoemd.^[4][5] Ook het nationaal-populistische en neo-nationalistische sentiment dat in meerdere landen wereldwijd wordt gezien vanaf het einde van de jaren 2010^[6] tot het begin van de jaren 2020 wordt trumpisme genoemd. Hoewel niet strikt beperkt tot één partij, werden Trump-aanhangers een belangrijke fractie van de Republikeinse Partij in de Verenigde Staten, terwijl de rest daarentegen vaak werd gekenmerkt als establishment. Sommige Republikeinen werden lid van de Never Trump-beweging en sommigen verlieten de partij uit protest.

Sommige commentatoren hebben de populistische aanduiding voor trumpisme verworpen en beschouwen het daarentegen een onderdeel van een trend naar een nieuwe vorm van fascisme, waarbij sommigen naar trumpisme verwijzen als expliciet fascistisch en anderen als autoritair en illiberaal.^[7][19] Anderen hebben het milder geïdentificeerd als een specifieke lichtere versie van het fascisme in de Verenigde Staten.^[20][21] Sommige historici, waaronder veel van degenen die een nieuwe classificatie van het fascisme gebruiken, schrijven over de gevaren van directe vergelijkingen met Europese fascistische regimes van de jaren dertig, en stellen dat hoewel er parallellen zijn, er ook belangrijke verschillen zijn.^{[22] [23]}

Het label trumpisme is toegepast op nationaal-conservatieve en nationaal-populistische bewegingen in andere westerse democratieën, en veel politici buiten de Verenigde Staten zijn bestempeld als trouwe bondgenoten van Trump of het trumpisme, of zelfs als het Trump-equivalent van hun land. Onder hen zijn Silvio Berlusconi, Jair Bolsonaro, Horacio Cartes, Rodrigo Duterte, Recep Tayyip Erdoğan, Nigel Farage, Boris Johnson, Jarosław Kaczyński, Marine Le Pen, Narendra Modi, Benjamin Netanyahu, Viktor Orbán, Najib Razak, Matteo Salvini en Geert Wilders.

1. ↑ Katzenstein 2019.
2. ↑ Reicher & Haslam 2016.
3. ↑ Dean & Altemeyer 2020.
4. ↑ Lowndes 2019.
5. ↑ Bennhold 2020.
6. ↑ Isaac 2017.
7. ↑ Foster 2017.
8. ↑ Butler 2016.
9. ↑ Chomsky 2020.
10. ↑ Berkeley News 2020.
11. ↑ Badiou 2019, p. 19.
12. ↑ Giroux 2021.
13. ↑ Traverso 2017, p. 30.
14. ↑ Tarizzo 2021, p. 163.
15. ↑ Ibish 2020.
16. ↑ Cockburn 2020.
17. ↑ Drutman 2021.
18. ↑ West 2020.
19. ↑ ^{[8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18]}
20. ↑ Kagan 2016.
21. ↑ McGaughey 2018.
22. ↑ Evans 2021.
23. ↑ Weber 2021.