Een tulpentekening is een tekening van een enkele tulp, meestal uitgevoerd in aquarel, soms ook als gouache of combinaties van deze waterafdunbare verftechnieken op papier. Tulpentekeningen werden in Nederland gemaakt in de periode van 1550 tot 1750. Er zijn circa 3800 tulpentekeningen in kaart gebracht.
Vanaf het einde van de zestiende eeuw werd de plant bekender door het werk van de botanicus Carolus Clusius, wat na zijn dood uitmondde in de Tulpenmanie tussen 1630 en 1637. Tulpenbollen werden toen verhandeld tegen prijzen van wel € 5000,- per stuk, een fortuin in die tijd. Voor de opkomende handel bundelden tulpenexporteurs verzamelingen van verschillende tulpentekeningen in zogenaamde tulpenboeken. Er zijn circa vijftig verschillende tulpenboeken bekend, die alle dateren van 1635 tot 1750. Daarna nam steendruk en nog later de fotografie de verspreiding van de afbeeldingen van tulpen over.
In de vorm van door graveurs vervaardigde prenten werden tekeningen van tulpen over heel Europa verspreid en deze dienden niet alleen als catalogus, maar ook als voorbeeld voor ambachtslieden die tulpenmotieven wilden gebruiken. Een voorbeeld hiervan is de Engelse lantaarnklok die onder invloed van de populariteit vaak werd versierd met gegraveerde tulpen.
Mede door het fenomeen van de tulpentekeningen is de tulp uitgegroeid tot een nationaal symbool van Nederland. Naast tulpentekeningen zijn er ook veel schilderijen met tulpen gemaakt, een genre binnen de bloemenstillevens.