Second Empire français | |||||
---|---|---|---|---|---|
keizerrijk | |||||
| |||||
| |||||
Kaart | |||||
![]() | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Parijs | ||||
Talen | Frans, Frans-Vlaams (West-Vlaams, Duits, Arpitaans, Bretons, Occitaans, Baskisch, Catalaans | ||||
Religie(s) | Rooms-katholiek | ||||
Volkslied | Partant pour la Syrie | ||||
Munteenheid | Franse frank | ||||
Regering | |||||
Regeringsvorm | democratie | ||||
Dynastie | Bonaparte | ||||
Staatshoofd | keizer Napoleon III | ||||
Regeringsleider | geen (1852-1870) Émile Ollivier (1870) Charles Cousin-Montauban (1870) | ||||
Legislatuur | Wetgevend Lichaam Senaat |
Geschiedenis van Frankrijk |
|
Prehistorie Romeinse tijd Middeleeuwen
West-Francië (843-987)
Vroegmoderne Tijd
Moderne Tijd |
|
Portaal ![]() Portaal ![]() |
Het Tweede Franse Keizerrijk (Frans: Second Empire) was het politieke en grondwettelijke bestel in Frankrijk tussen 1852 en 1870. Het keizerrijk werd uitgeroepen op 2 december 1852, toen de Franse president Lodewijk Napoleon Bonaparte zichzelf tot Keizer der Fransen maakte. Dit regime was de opvolger van de Tweede Franse Republiek en werd in 1870 opgevolgd door de Derde Franse Republiek.
Sinds de publicatie van het werk L'Histoire de la France contemporaine van de Franse historicus Ernest Lavisse wordt het Tweede Franse Keizerrijk geschiedkundig ingedeeld in twee periodes, namelijk het Autoritaire Keizerrijk (1852-1860) en het Liberale Keizerrijk (1860-1870).[1]
Aan het Tweede Franse Keizerrijk kwam een einde door de afkondiging van de Derde Franse Republiek op 4 september 1870. Deze afkondiging volgde enkele dagen na de Franse nederlaag in de Slag bij Sedan op 1 en 2 september 1870, wat de definitieve Franse nederlaag betekende in de Frans-Pruisische Oorlog.