Het tweede triumviraat of driemanschap (Latijn: triumviratus)[1] is de naam door historici gegeven aan de officiële politieke alliantie die Gaius Julius Caesar (Octavianus)[2] (later bekend als Augustus), Marcus Aemilius Lepidus[3] en Marcus Antonius[4] sloten op 26 november 43 v.Chr. Deze alliantie kreeg twee termijnen van elk vijf jaar en besloeg de periode van 43 tot 33 v.Chr.
In tegenstelling tot het zogenaamde "eerste triumviraat", was het tweede triumviraat een officiële (zij het een uitzonderlijke) instantie, waarvan de verregaande bevoegdheden over de Romeinse staat volledige kracht van wet werd gegeven. Bovendien bezaten de triumviri ("driemannen", de leden van het triumviraat) een imperium maius, dat dat van alle andere magistraten overtrof, inclusief dat van de consuls.