Verblijfsvergunning

Een verblijfsvergunning is een vergunning die iemand over het algemeen moet hebben om te wonen en te werken in een land waarvan de persoon geen staatsburger is.

De meeste landen leggen wettelijke beperkingen op aan buitenlanders die zich in hun land willen vestigen of willen werken. In deze gevallen moeten buitenlanders formeel een verzoek indienen. Als ze aan de wettelijk vereisten voldoen, dan krijgen ze een verblijfsvergunning voor bepaalde of onbepaalde duur.

Typische vereisten voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning zijn:

• Men moet een geldige reden hebben om zich in het land in kwestie te vestigen, bijvoorbeeld gezinshereniging, huwelijk, studie, een baan of de status hebben van vluchteling die niet naar zijn eigen land kan terugkeren.
• Men moet bewijzen dat men genoeg financiële middelen heeft om in het land te wonen.
• Medisch goedgekeurd zijn.

Onderdanen van landen van de Europese Unie kunnen wonen en werken in andere landen in de Europese Unie zonder een verblijfsvergunning nodig te hebben. Verblijfsvergunningen gelden alleen in het land waar de vergunning is verleend, dat wil zeggen dat iemand die een verblijfsvergunning in Nederland heeft verkregen, zich niet in Duitsland mag vestigen.

Personen met een verblijfsvergunning hebben over het algemeen niet alle rechten van een staatsburger van het land waar ze verblijven.

• Ze mogen meestal niet stemmen of zich kandidaat stellen voor verkiezingen.
• Ze kunnen in veel gevallen niet als werknemer in dienst treden van de overheid.
• Een verblijfsvergunning kan worden uitgegeven met andere restricties met betrekking tot het verblijf. Een verblijfsvergunning kan bijvoorbeeld haar geldigheid verliezen als een student zijn studie beëindigt.
• Als ze veroordeeld worden voor een misdrijf kunnen ze het land worden uitgezet.

Nadat iemand een bepaalde tijd met een verblijfsvergunning in een land heeft gewoond is er vaak de mogelijkheid om zich te laten naturaliseren tot staatsburger van dat land.