Het Vlaams is een Nederfrankische taalvariëteit. De term wordt op ten minste vijf manieren gebruikt. Dat zijn, in volgorde van toenemende dialect-afstand:
- als aanduiding voor het in Vlaanderen geschreven en gesproken Nederlands, zowel omvattende de Nederlandse standaardtaal als de niet-gestandaardiseerde dialecten, waaronder ook zogenaamde tussen dialect en standaard te plaatsen tussentalen. Sommige taalkundigen vermijden in deze context de term "Vlaams" en verkiezen de benaming Belgisch-Nederlands of Zuid-Nederlands.
- als synoniem voor de zogenaamde tussentaal in het gehele landsdeel Vlaanderen.
- als aanduiding voor de niet-gestandaardiseerde dialecten en regiolecten van het gehele landsdeel Vlaanderen.
- als aanduiding van de niet-gestandaardiseerde dialecten van alleen het voormalige graafschap Vlaanderen, dit wil zeggen de huidige provincies West- en Oost-Vlaanderen, het Nederlandse Zeeuws-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen.
- als aanduiding van de niet-gestandaardiseerde West-Vlaamse dialecten van de provincie West-Vlaanderen, het Nederlandse Zeeuws-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen. De term "West-Vlaams" wordt ook weleens in ruime betekenis gebruikt ter aanduiding van deze dialectgroep inclusief Frans- en Zeeuws-Vlaams en het Zeeuws. Deze definitie komt het meest overeen met de taalkundige betekenis.