Waterstofhypofluoriet

Waterstofhypofluoriet
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van waterstofhypofluoriet
Algemeen
Molecuul­formule	HFO
IUPAC-naam	waterstofhypofluoriet
Andere namen	onderfluorigzuur, hypofluorigzuur
Molmassa	36,005743 g/mol
SMILES	OF
InChI	1S/FHO/c1-2/h2H
CAS-nummer	14034-79-8
PubChem	123334
Wikidata	Q417652
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vloeibaar
Kleur	lichtgeel
Smeltpunt	−117 °C
Kookpunt	10–20 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Waterstofhypofluoriet of onderfluorigzuur is een monoprotisch zuur van fluor, met als brutoformule HFO. Het behoort tot de groep der halogeenzuurstofzuren en is een sterke oxidator. De stof komt voor als een lichtgele vloeistof (boven −117 °C) of als witte vaste stof (onder −117 °C). De hypothetische zouten van waterstofhypofluoriet zouden hypofluorieten kunnen genoemd worden. Het is vrijwel onmogelijk deze zouten te synthetiseren. Zelfs van de geprotoneerde vorm van hypofluoriet (H₂OF⁺) kan met moeite een zout gevormd worden. Waterstofhypofluoriet is het enige halogeenzuurstofzuur met één zuurstofatoom dat als vaste stof kan worden gesynthetiseerd. Het is tevens het enige voorkomende halogeenzuurstofzuur van fluor.

Waterstofhypofluoriet verschilt van de andere halogeenoxozuren in die zin dat fluor hier, net als bij de fluoriden, in de oxidatietoestand -I voorkomt. Daardoor heeft zuurstof formeel het oxidatiegetal 0.