Willibrordvertaling | ||||
---|---|---|---|---|
Taal | Nederlands | |||
Uitgever | Katholieke Bijbelstichting | |||
Uitgegeven | vanaf 1961; 1975; 1978; 1995 | |||
|
De Willibrordvertaling is een Nederlandstalige Bijbelvertaling gepubliceerd door de Katholieke Bijbelstichting (KBS) in samenwerking met de Vlaamse Bijbelstichting (VBS). Ze werd in opdracht van de Rooms-Katholieke Kerk gemaakt ter vervanging van de Petrus Canisiusvertaling. Ze ontleent haar naam aan de heilige Willibrord (ca. 658-739), missionaris van de Lage Landen en patroonheilige van de Nederlandse Kerkprovincie.[1]
Het Nieuwe Testament is als eerste vertaald, uit de Griekse grondtekst. De Willibrordvertaling bevat verder het gehele Oude Testament, rechtstreeks vertaald uit de Hebreeuwse grondtekst. De Bijbelboeken staan in de volgorde zoals gebruikelijk binnen de rooms-katholieke traditie. De Deuterocanonieke boeken staan daarom opgenomen tussen de boeken van het Oude Testament. De Deuterocanonieke boeken, die bij de protestanten Apocrief worden genoemd, zijn vertaald uit de Griekse grondtekst (Septuaginta). Dit is de grondtekst voor deze boeken. Ook voor het enige boek waarvan men over een aanzienlijk deel (2/3 deel) van het Hebreeuwse origineel beschikt, De wijsheid van Jezus Sirach, gebruikt men dit alleen voor de reconstructie van de tekst bij fouten in de Griekse handschriften.[2]