Yitzhak Rabin יִצְחָק רַבִּין | ||||
---|---|---|---|---|
Yitzhak Rabin in 1994
| ||||
Geboren | 1 maart 1922 Jeruzalem, Mandaatgebied Palestina Verenigd Koninkrijk | |||
Overleden | 4 november 1995 Tel Aviv, Tel Aviv District Israël | |||
Politieke partij | Mapai (tot 1968) Arbeidspartij (vanaf 1968) | |||
Partner | Leah Schloßberg (1948–1995) | |||
Beroep | Politicus Diplomaat Militair (Rav Aluf) | |||
Religie | Geen (agnosticisme) | |||
Handtekening | ||||
5e premier van Israël | ||||
Aangetreden | 13 juli 1992 | |||
Einde termijn | 4 november 1995 | |||
President | Chaim Herzog (1992–1993) Ezer Weizman (1993–1995) | |||
Voorganger | Yitzhak Shamir | |||
Opvolger | Shimon Peres
| |||
Aangetreden | 3 juni 1974 | |||
Einde termijn | 22 april 1977 | |||
President | Ephraim Katzir | |||
Voorganger | Golda Meïr | |||
Opvolger | Shimon Peres | |||
10e minister van Defensie | ||||
Aangetreden | 13 juli 1992 | |||
Einde termijn | 4 november 1995 | |||
Premier | Yitzhak Rabin | |||
Voorganger | Moshe Arens | |||
Opvolger | Shimon Peres
| |||
Aangetreden | 13 september 1984 | |||
Einde termijn | 15 maart 1990 | |||
Premier | Shimon Peres (1984–1986) Yitzhak Shamir (1986–1990) | |||
Voorganger | Moshe Arens | |||
Opvolger | Yitzhak Shamir | |||
12e minister van Binnenlandse Zaken | ||||
Aangetreden | 13 september 1993 | |||
Einde termijn | 27 februari 1995 | |||
Premier | Yitzhak Rabin | |||
Voorganger | Aryeh Deri | |||
Opvolger | Uzi Baram
| |||
Aangetreden | 11 mei 1993 | |||
Einde termijn | 7 juni 1993 | |||
Premier | Yitzhak Rabin | |||
Voorganger | Aryeh Deri | |||
Opvolger | Aryeh Deri | |||
7e opperbevelhebber van het Israëlisch defensieleger | ||||
Aangetreden | 1 januari 1964 | |||
Einde termijn | 1 januari 1968 | |||
Premier | Levi Eshkol | |||
Voorganger | Tzvi Tzur | |||
Opvolger | Chaim Bar-Lev | |||
|
Yitzhak Rabin[1] (Hebreeuws: יצחק רבין) (Jeruzalem, 1 maart 1922 – Tel Aviv, 4 november 1995) was een Israëlisch politicus en diplomaat van de Arbeidspartij en generaal en de 5e premier van Israël van 1974 tot 1977 en van 1992 tot 1995.
In 1994 verkreeg hij voor zijn bijdragen aan de Oslo-akkoorden de Nobelprijs voor de Vrede. Op 4 november 1995 kwam Rabin op 73-jarige leeftijd om het leven na een moordaanslag.
Rabin, een militair van beroep, was van 1964 tot 1968 opperbevelhebber van het Israëlisch defensieleger en werd daarna politiek actief. Hij was ambassadeur in Verenigde Staten van 1968 tot 1973 en van 1974 tot 1995 lid van de Knesset. Rabin was partijleider van de Arbeidspartij van 1974 tot 1977 en van 1992 tot 1995.